1 00:00:02,880 --> 00:00:05,080 جاه طلبانه ترين نقشه ي تاريخ 2 00:00:05,080 --> 00:00:07,960 قرار است در برابر ديدگان ما شکل بگيرد 3 00:00:11,760 --> 00:00:14,480 و دانشمندان به سمت آن راهي هستند 4 00:00:18,680 --> 00:00:21,360 شايد اين عجيب ترين نقشه اي باشد که شما خواهيد ديد 5 00:00:22,840 --> 00:00:26,240 و از آنچه شما بتوانيد تصور کنيد بزرگ تر است 6 00:00:26,240 --> 00:00:31,080 نقشه ي کل جهان است 7 00:00:32,320 --> 00:00:37,120 مي خواهيم اين الگوي کلي از جهان را نقشه برداري کنيم 8 00:00:37,120 --> 00:00:40,720 و جهان را طوري ببينيم که درواقع رفتار مي کند 9 00:00:40,720 --> 00:00:44,640 به طوري که تا به حال تمام اعداد و معادلات نتوانسته اند انجام بدهند 10 00:00:46,400 --> 00:00:50,080 کيهان شناسان دارند اکتشافات شگفت انگيز را قابل درک مي کنند 11 00:00:51,880 --> 00:00:55,280 نقشه هاي قرون وسطايي خواهند گفت: غول ها در راهند 12 00:00:55,280 --> 00:00:57,040 آنها کاملا اشتباه نمي کنند 13 00:00:58,400 --> 00:01:01,880 آنها حتي دارند تصويرهايي از نامرئي ها درست مي کنند 14 00:01:03,560 --> 00:01:06,600 چطور مي توان چيزي که را شما حتي نمي توانيد ببينيد را نقشه برداري کنيد؟ 15 00:01:08,720 --> 00:01:11,840 مغز ما از مکان هايي نقشه مي سازد که حتي تلسکوپ هاي ما به آن دسترسي ندارند 16 00:01:13,240 --> 00:01:16,440 اين نقشه اي است از هر چيزي که ما مي شناسيم 17 00:01:18,640 --> 00:01:21,440 و هر روز بزرگتر مي شود 18 00:01:23,160 --> 00:01:26,520 شکوه آن شما را شگفت زده مي کند 19 00:01:26,520 --> 00:01:29,640 بزرگ تر از آني است که ما بتوانيم تصور کنيم 20 00:01:31,040 --> 00:01:33,120 جهان آنقدر بزرگ است 21 00:01:33,120 --> 00:01:35,320 که شايد ما هيچ وقت نتوانيم مرز و کناره هاي آن را پيدا کنيم 22 00:01:49,880 --> 00:01:53,000 نقشه ي جهان کار پيشگامان اين عرصه است 23 00:02:02,280 --> 00:02:07,640 نيک رايزينگز راه را به سمت جنوب غربي آمريکا باز مي کند 24 00:02:12,160 --> 00:02:14,160 بايد خيلي سمج باشيد 25 00:02:14,160 --> 00:02:16,320 توقف نکنيد 26 00:02:16,320 --> 00:02:18,000 بايد ادامه دهيد 27 00:02:19,440 --> 00:02:23,880 نيک مي خواهد کل کهکشان ما را بر روي نقشه بياورد 28 00:02:26,560 --> 00:02:30,920 او ماموريت تک نفره را آغاز کره است تا از کهکشان راه شيري عکسبرداري کند 29 00:02:32,960 --> 00:02:35,880 نيو مکزيکو مکان بسيار خوبي براي عکس گرفتن است 30 00:02:35,880 --> 00:02:38,120 خشک و مرتفع است 31 00:02:38,120 --> 00:02:41,680 و شهر زيادي اين اطراف وجود ندارد 32 00:02:41,680 --> 00:02:43,320 مشکلي در آب و هوا پيش مي آيد 33 00:02:43,320 --> 00:02:46,200 و شما کاملا شب را درون محل سر مي کنيد 34 00:02:46,200 --> 00:02:49,560 گاهي اوقات، شما فقط 10 درصد شب را در اختيار داريد 35 00:02:49,560 --> 00:02:51,960 ولي فقط به شانس بستگي دارد 36 00:02:53,920 --> 00:02:56,800 آنجا بسيار خوب به نظر مي رسد 37 00:03:03,760 --> 00:03:05,440 در دنياي مدرن 38 00:03:05,440 --> 00:03:08,400 تعداد کمي از ما آسمان هايي دارند که آنقدر تاريک باشد که بتوان در آن راه شيري را ديد 39 00:03:11,280 --> 00:03:14,480 ولي نيک قصد دارد طوري کهکشان خانه ي ما را نشان بدهد 40 00:03:14,480 --> 00:03:17,280 که هيچ کس قبلا اين کار را نکرده باشد 41 00:03:19,600 --> 00:03:23,880 قصد دارم به آدم ها آن درک کامل و عريض 42 00:03:23,880 --> 00:03:27,120 از کل آسمان شب و جايي که قرار دارند بدهم 43 00:03:28,880 --> 00:03:32,880 کهکشان ما نزديک به يک تريليون ستاره دارد 44 00:03:35,760 --> 00:03:38,880 بسياري از آنها آنقدر کم نور و با فاصله هستند که نمي توان آنها را ديد 45 00:03:41,080 --> 00:03:42,120 ولي دوربين هاي نيک 46 00:03:42,120 --> 00:03:47,200 دو هزار بار بيشتر از چشم غير مسلح حساس تر هستند 47 00:03:47,200 --> 00:03:50,760 اگر از اول مي دانستم که چقدر کار مي برد 48 00:03:50,760 --> 00:03:53,400 احتمالا آن را شروع نمي کردم 49 00:03:53,400 --> 00:03:57,720 ولي شخصيت من اينطور است، همين که يک کاري را آغاز کنم بايد آن را تمام کنم 50 00:04:00,520 --> 00:04:04,520 بعد از دو سال، او با در کنار هم قرار دادن بيش از 37 هزار عکس مجزا 51 00:04:09,560 --> 00:04:13,960 از 20 ميليون ستاره عکس برداري کرده است 52 00:04:18,000 --> 00:04:20,560 شايد بعضي از آدم ها 53 00:04:20,560 --> 00:04:22,720 با شنيدن صداي عکس برداري ديوانه شوند 54 00:04:22,720 --> 00:04:27,160 ولي اين صداها براي گوش من مثل موسيقي مي ماند، چون به اين معني است که آنها دارند کار مي کنند 55 00:04:28,440 --> 00:04:31,920 با ترکيب داده ها از شش دوربين مختلف، او به چيزي دست يافت 56 00:04:31,920 --> 00:04:35,880 که حتي با قدرتمند ترين تلسکوپ هاي جهان رقابت مي کند 57 00:04:38,640 --> 00:04:43,120 تصاوير آخر او بالاترين وضوح و مشخصات را دارند، بهترين نقشه ي رنگي 58 00:04:43,120 --> 00:04:44,960 که تا به حال از کهکشان راه شيري درست شده است 59 00:04:50,360 --> 00:04:52,480 ولي او فقط کهکشان را نقشه برداري نکرده است 60 00:04:55,320 --> 00:04:58,960 او يک راهنماي همراه و دستي براي کهکشان درست کرده است 61 00:05:10,040 --> 00:05:13,440 اين مثل پنجره اي رو به آسمان است 62 00:05:13,440 --> 00:05:15,840 و شما مي توانيد آن را به هر سمت آسمان بگيريد 63 00:05:15,840 --> 00:05:18,840 و دقيقا به چيزي که نگاه مي کنيد نشان داده مي شود 64 00:05:24,200 --> 00:05:27,120 خب اينجا، ما داريم به مرکز کهکشانمان نگاه مي کنيم 65 00:05:27,120 --> 00:05:28,920 اين راه شيري ماست 66 00:05:28,920 --> 00:05:32,520 شما مي توانيد به اين خوشه ي درخشان از ستاره هاي زياد کوچک نگاه کنيد 67 00:05:35,760 --> 00:05:39,080 نقشه با هر سطح از جزئيات، ويژگي هاي بيشتري را نشان مي دهد 68 00:05:44,480 --> 00:05:48,280 هنگامي که مرکز کهکشان را بزرگنمايي مي کنيم 69 00:05:48,280 --> 00:05:50,960 به اين مسير تاريک اشاره مي کنم و اين سحابي لوله است 70 00:05:50,960 --> 00:05:55,840 و اين يکي از نشان هاي اختصاصي محبوب من براي کمک به جهت يابي است 71 00:05:59,520 --> 00:06:03,840 ولي اندازه ي صرف تصوير است که جاه طلبي واقعي آن را نشان مي دهد 72 00:06:13,400 --> 00:06:17,320 از اين سمت به آن سوي سحابي، صد هزار سال نوري است 73 00:06:25,600 --> 00:06:30,720 اين تصوير موضوع بزرگي است و به شما احساس کوچکي و حقارت مي دهد 74 00:06:30,720 --> 00:06:32,320 صد هزار سال نوري 75 00:06:33,880 --> 00:06:38,440 درک وسعت آن مغز را مي ترکاند 76 00:06:42,160 --> 00:06:46,880 ولي حقيقت اين است که نقشه ي جهان هنوز شروع نشده است 77 00:06:59,480 --> 00:07:03,520 آنتوني آگوير، از دانشگاه کاليفرنيا در سانتا کروز 78 00:07:03,520 --> 00:07:06,360 يک کيهان شناس نظري است 79 00:07:07,960 --> 00:07:10,360 بنابراين او عادت دارد بزرگ فکر کند 80 00:07:10,360 --> 00:07:13,400 حالا اينکه بگوييم مي خواهيم برويم و يک نقشه از جهان درست کنيم 81 00:07:13,400 --> 00:07:17,520 به نظر ديوانه وار مي آيد. به نظر غرور واقعي است. نه؟ 82 00:07:17,520 --> 00:07:19,720 مي خواهيم برويم و نقشه ي جهان را بکشيم 83 00:07:19,720 --> 00:07:24,280 و با اينحال جهان، اينطور که پيداست، واقعا قابل نقشه برداري است 84 00:07:26,520 --> 00:07:29,840 ولي شما بايد بزرگ و هوشمندانه فکر کنيد 85 00:07:29,840 --> 00:07:32,200 و اينجاست که بادکنک ها وارد مي شوند 86 00:07:33,680 --> 00:07:38,800 چون نقشه ي جهان مثل بقيه ي نقشه ها نيست 87 00:07:38,800 --> 00:07:40,520 ما بايد طور ديگري فکر کنيم 88 00:07:40,520 --> 00:07:44,120 ما نمي توانيم برويم بيرون و به جهان نگاه کنيم و يک سري چيز روي کاغذ بکشيم 89 00:07:44,120 --> 00:07:46,200 و بگوييم اين نقشه ي ما از جهان است 90 00:07:46,200 --> 00:07:48,440 جهان آنقدر بزرگ است 91 00:07:48,440 --> 00:07:52,440 که قوانين فيزيک مي گويد که ما نمي توانيم تمام آن را ببينيم 92 00:07:55,720 --> 00:08:00,320 مثل اين مي ماند که ما درون يک بادکنک بزرگ باشيم و نتوانيم بيرون را ببينيم 93 00:08:02,880 --> 00:08:06,760 ما تنها مي توانيم نور را ببينيم و نور با سرعت مشخصي حرکت مي کند 94 00:08:06,760 --> 00:08:10,000 و به همين خاطر، هر جقدر ما به نقاط دور و دورتري نگاه کنيم 95 00:08:10,000 --> 00:08:12,920 به گذشته هاي دور و دورتري نگاه مي کنيم 96 00:08:12,920 --> 00:08:16,840 چون نوري را مي بينيم گه از گذشته هاي دور به ما مي رسد 97 00:08:16,840 --> 00:08:21,320 ولي تا يک حدي بيشتر نمي توان به گذشته سفر کرد 98 00:08:21,320 --> 00:08:24,240 بنابراين تا حدي بيشتر را هم نمي توان ديد 99 00:08:28,160 --> 00:08:31,840 به آن جهان قابل مشاهده مي گويند 100 00:08:31,840 --> 00:08:33,880 ما تنها مي توانيم چيزهاي درون آن را نقشه برداري کنيم 101 00:08:33,880 --> 00:08:38,400 چون جهان تنها 13.7 ميليارد سال سن دارد 102 00:08:39,840 --> 00:08:42,360 احتمال دارد جهان بسيار بيشتري بيرون از آن وجود داشته باشد 103 00:08:42,360 --> 00:08:45,000 ولي نور، زمان آن را نداشته است تا به حال به ما برسد 104 00:08:48,080 --> 00:08:52,560 در 20 سال گذشته، اين انبساط عظيم را 105 00:08:52,560 --> 00:08:55,760 هم در مقدار و هم در دقت دانشي که درباره ي 106 00:08:55,760 --> 00:08:57,160 جهان قابل مشاهده داريم ديده ايم 107 00:09:00,240 --> 00:09:05,240 اين به کيهان شناسان اجازه داده است تا نقشه اي با مقياسي باور نکردني بکشند 108 00:09:08,680 --> 00:09:16,840 راه شيري مي تواند در آن 10 ميليون ميليون ميليون بار جا داده شود 109 00:09:19,160 --> 00:09:22,640 کل کهکشان ما در آن دورنما مثل يک نقطه مي ماند 110 00:09:25,680 --> 00:09:27,760 در جهان قابل مشاهده 111 00:09:27,760 --> 00:09:31,800 حدود 170 ميليارد کهکشان درست مثل راه شيري وجود دارد 112 00:09:34,520 --> 00:09:38,680 جنا لوين پرفسور نظري فيزيک نجومي است 113 00:09:40,440 --> 00:09:45,840 او علاقه دارد تمامي کهکشان هايي که مي توانيم ببينيم را درون يک نقشه قرار دهد 114 00:09:45,840 --> 00:09:48,960 ولي قبل از آنکه بتواند اين کار را انجام دهد، لازم است که 115 00:09:48,960 --> 00:09:52,480 يکي از شگفت انگيز ترين ويژگي هاي جهان را هم در نظر داشته باشد 116 00:09:55,720 --> 00:09:57,480 ساختن يک نقشه از کل جهان 117 00:09:57,480 --> 00:10:00,480 مثل کشيدن نقشه ي کشور آمريکا نيست 118 00:10:00,480 --> 00:10:05,640 اين يک حقيقت مبني بر مشاهده است. اگر شما به کهکشان هاي اطراف ما نگاه کنيد 119 00:10:05,640 --> 00:10:08,240 و دورترين کهکشاني که ما مي توانيم ببينيم 120 00:10:08,240 --> 00:10:10,080 به نظر مي رسد که همه ي آنها دارند از ما دور مي شوند 121 00:10:10,080 --> 00:10:13,400 و هر چقدر دورتر باشند، سريع تر از ما دور مي شوند 122 00:10:14,720 --> 00:10:18,000 کهکشان ها مثل نقاط مشخص و نقشه هاي معمولي نمي مانند 123 00:10:19,480 --> 00:10:21,000 آنها ثابت نمي مانند 124 00:10:23,160 --> 00:10:27,560 هر طرفي را که نگاه مي کنيم، کهکشان هاي دور دست دارند از ما دور مي شوند 125 00:10:29,640 --> 00:10:32,640 اين دنياي عجيبي است 126 00:10:32,640 --> 00:10:34,800 و توضيح دادن آن هم عجيب تر است 127 00:10:36,440 --> 00:10:38,600 آدم ها مي خواهند يک نقطه ي مرکزي را تصور کنند 128 00:10:38,600 --> 00:10:41,320 که همه چيز از آن نقطه منتشر شود 129 00:10:41,320 --> 00:10:45,320 و تنها از آن موقعيت مرکزي بيرون مي آيند 130 00:10:45,320 --> 00:10:47,440 اين تصور بسيار اشتباهي است 131 00:10:47,440 --> 00:10:49,760 مثل اين مي ماند که ما در يک مکان بخصوصي هستيم 132 00:10:49,760 --> 00:10:52,840 و بنوعي در مرکز قرار داريم و همه چيز دارد از ما دور مي شود 133 00:10:52,840 --> 00:10:54,680 ولي در حقيقت اينطور نيست 134 00:10:56,320 --> 00:10:59,760 هيچ چيز بخصوصي راجع به موقعيت ما در جهان وجود ندارد 135 00:11:00,960 --> 00:11:06,360 اگر به کهکشان ديگري مي رفتيم هم دقيقا همين موضوع را مشاهده مي کرديم 136 00:11:06,360 --> 00:11:07,880 اگر به يک کهکشان دوردست مي رفتيد هم 137 00:11:07,880 --> 00:11:10,080 همين منظره را مشاهده مي کرديد 138 00:11:10,080 --> 00:11:12,320 آنها به کهکشان هاي دور خود نگاه مي کنند 139 00:11:12,320 --> 00:11:14,120 و مي بينند که آنها دارند از هم دور مي شوند 140 00:11:14,120 --> 00:11:16,400 واقعا بايد تلاش کنيد تا تصور کنيد 141 00:11:16,400 --> 00:11:19,160 که تمامي نقاط دارند از تمامي نقاط ديگر دور مي شود 142 00:11:19,160 --> 00:11:21,360 بنابراين هيچ نقطه اي ويژه و مخصوص نيست 143 00:11:21,360 --> 00:11:23,800 مهم نيست که شما در کجاي جهان ايستاده باشيد 144 00:11:23,800 --> 00:11:26,840 اگر به آسمان نگاه کنيد، مي بينيد که کهکشان ها دارند از شما دور مي شوند 145 00:11:28,920 --> 00:11:31,760 براي اين قضيه مي توانيد به شهرها بر روي نقشه ي آمريکا فکر کنيد 146 00:11:33,040 --> 00:11:35,080 اگر در کاليفرنيا باشيد 147 00:11:35,080 --> 00:11:38,280 مي بينيد که نيويورک دارد از شما دور مي شود 148 00:11:38,280 --> 00:11:40,480 ولي از ديدگاه يک نيويورکي 149 00:11:40,480 --> 00:11:42,240 مي بيند که بوستون دارد از شما دور مي شود 150 00:11:42,240 --> 00:11:44,800 و اگر در شيکاگو باشيد 151 00:11:44,800 --> 00:11:48,240 مي بينيد نيويورک و کاليفرنيا دارند از هم دور مي شوند 152 00:11:48,240 --> 00:11:50,160 پس مهم نيست که شما کجا ايستاده ايد 153 00:11:50,160 --> 00:11:52,600 خواهيد ديد که همه چيز دارد از شما دور مي شود 154 00:11:54,160 --> 00:11:55,920 در جهان قابل مشاهده 155 00:11:55,920 --> 00:11:58,520 کهکشان ها دارند دقيقا يک کار انجام مي دهند 156 00:12:01,560 --> 00:12:06,080 تنها توضيح موجود براي اين مسئله اين است که خود فضا دارد کشيده مي شود 157 00:12:06,080 --> 00:12:08,280 و خود جهان دارد بزرگ تر مي شود 158 00:12:08,280 --> 00:12:10,960 نه اينکه کهکشان ها در فضا حرکت بکنند 159 00:12:10,960 --> 00:12:13,640 بلکه فضا دارد بزرگ تر مي شود 160 00:12:14,760 --> 00:12:19,040 مثل اين مي ماند که کل آمريکا هر روز بزرگ و بزرگ تر شود 161 00:12:20,400 --> 00:12:24,200 احتمالا فکر مي کنيد به روز نگه داشتن نقشه ي آن غير ممکن خواهد بود 162 00:12:26,480 --> 00:12:28,720 ولي کيهان شناسان همه چيز را با استفاده از 163 00:12:28,720 --> 00:12:32,960 اندازه گيري دقيق از ميزان يا آهنگ انبساط در نظر مي گيرند 164 00:12:34,120 --> 00:12:37,080 مثل مقياس گذاري در هر نقشه ي جاده اي عمل مي کند 165 00:12:41,560 --> 00:12:44,520 تصور کنيد کشور آمريکا هر روز دو برابر شود 166 00:12:44,520 --> 00:12:46,960 شما نمي خواهيد هر روز يک نقشه ي جديد بسازيد 167 00:12:46,960 --> 00:12:48,600 شما يک نقشه ي جديد نمي کشيد 168 00:12:48,600 --> 00:12:52,160 تنها کاري که بايد بکنيد، تغيير فهرست و علامت ها است 169 00:12:52,160 --> 00:12:54,880 به جاي يک مايل بين نقاط علامت خورده 170 00:12:54,880 --> 00:12:57,640 روز بعد دو مايل خواهد شد، روز بعد چهار مايل 171 00:12:57,640 --> 00:13:00,880 و آن مقياس، مرز فهرست شما را تغيير خواهد داد 172 00:13:00,880 --> 00:13:04,600 و کاملا اين مسئله را در نظر خواهد داشت که ايالت ها هر روز دو برابر مي شوند 173 00:13:04,600 --> 00:13:07,720 و شما مي توانيد نقشه ي اصلي کشيده ي خود را نگه داريد 174 00:13:11,160 --> 00:13:14,440 نقشه ي جهان قابل مشاهده تغيير نمي کند 175 00:13:14,440 --> 00:13:16,080 مگر در مقياس گذاري 176 00:13:17,680 --> 00:13:21,680 همين الان تا مرز آن 46 ميليارد سال نوري است 177 00:13:23,560 --> 00:13:25,720 ولي بي وقفه رشد مي کند 178 00:13:29,000 --> 00:13:31,560 خب در ابتدا اين مسئله يک مقدار گيج کننده است 179 00:13:31,560 --> 00:13:34,840 تلاش کنيم جيزي مثل يک جهان در حال انبساط را تصور کنيم 180 00:13:34,840 --> 00:13:37,280 ما آن را به وسيله ي کشيدن يک نقشه ي ساده مي فهميم 181 00:13:37,280 --> 00:13:39,200 و با تغيير مقياس روي نقشه 182 00:13:39,200 --> 00:13:42,120 مي توانيم انبساط را به راحتي هضم کنيم 183 00:13:46,960 --> 00:13:52,000 براي کيهان شناسان، انبساط جهان يک مشکل نيست 184 00:13:52,000 --> 00:13:53,480 در حقيقت يک هديه است 185 00:13:55,000 --> 00:13:56,840 اگر فضا در حال کشيده شدن باشد 186 00:13:56,840 --> 00:14:00,640 آنوقت طول موج نور از کهکشان ها هم دارند کشيده مي شوند 187 00:14:02,520 --> 00:14:05,200 هر چقدر فاصله بيشتر باشد، نور قرمز تر است 188 00:14:06,840 --> 00:14:08,560 اين اثر تغيير به رنگ قرمز 189 00:14:08,560 --> 00:14:12,080 ابزار حياتي براي اندازه گيري فاصله براي يک نقشه کش است 190 00:14:16,320 --> 00:14:19,440 و تغيير به رنگ قرمز کليدي براي مرحله ي حياتي بعدي 191 00:14:19,440 --> 00:14:21,520 در نقشه برداري از جهان است 192 00:14:23,240 --> 00:14:26,960 يک برآورد تا اشاره به موقعيت دقيق کهکشان ها 193 00:14:26,960 --> 00:14:30,360 حدود 5.5 ميليارد سال نوري از زمين کشيده مي شود 194 00:14:40,920 --> 00:14:45,200 اينجا شروع شد، در يکي از غير محتمل ترين شهرهاي آمريکا 195 00:14:49,680 --> 00:14:53,440 به کلودکرافت در نيو مکزيکو خوش آمديد 196 00:14:57,720 --> 00:15:01,960 جايي که شما نبايد يک ستاره شناس باشيد تا بتوانيد جهان را نقشه برداري کنيد 197 00:15:04,600 --> 00:15:07,760 هر کسي در شهر مي تواند اين کار را انجام بدهد 198 00:15:12,480 --> 00:15:17,440 براي ما فوق العادست، منظورم اين است که اين قسمتي از زندگي روزانه ي ماست 199 00:15:17,440 --> 00:15:19,040 در يک شب با آسمان صاف، شوهرم مي گويد 200 00:15:19,040 --> 00:15:22,480 خب، تو فردا قراره سرت خيلي شلوغ باشه 201 00:15:22,480 --> 00:15:26,160 فرانسيس کوپ دو سال و نيم است که اينجا کار مي کند 202 00:15:29,040 --> 00:15:31,720 در آخرين شمارش، او 250 هزار هزار کهکشان را نقشه برداري کرد 203 00:15:34,120 --> 00:15:40,000 مي تواند درماني باشد ولي براي من شخصا، اغلب 204 00:15:40,000 --> 00:15:42,920 حس خوشنودي و رضايت در پي دارد 205 00:15:42,920 --> 00:15:45,120 تريسي نائوگل به عوان يک مکانيک آموزش ديده است 206 00:15:45,120 --> 00:15:48,800 سپس در کاوش هاي کهکشاني هم دوباره آموزش ديده است 207 00:15:51,920 --> 00:15:56,680 خيلي خوبه که قسمتي از اکتشافات کهکشان هاي جديد باشي 208 00:15:56,680 --> 00:15:58,920 حس خوبي داره 209 00:15:58,920 --> 00:16:01,040 کريستينا هوهنرهوف يک نويسنده ي آزاد است 210 00:16:02,680 --> 00:16:05,800 و نقشه برداري از جهان باعث مي شود او استراحت کند 211 00:16:07,240 --> 00:16:11,920 خيلي مثل زِن است، فکر مي کنم چون شما 212 00:16:11,920 --> 00:16:15,880 شما اجسام را همانجايي که بايد باشند قرار مي دهيد 213 00:16:15,880 --> 00:16:17,480 همگي آنها با اين مرد کار مي کنند 214 00:16:19,280 --> 00:16:21,800 ديويد اشلگل يک کيهان شناس 215 00:16:21,800 --> 00:16:25,080 از دانشگاه کاليفرنيا در برکلي است 216 00:16:25,080 --> 00:16:27,120 وقتي او براي اولين بار به اين شهر آمد 217 00:16:27,120 --> 00:16:30,280 نقشه ي جهان تقريبا خالي بود 218 00:16:30,280 --> 00:16:34,840 تنها تصويري که از آسمان شب داشتيم بر روي صفحه هاي عکاسي بود 219 00:16:34,840 --> 00:16:39,360 تصاويري که توسط رصدخانه ي پالومار در دهه ي 1950 م. گرفته شد 220 00:16:39,360 --> 00:16:43,120 و در حقيقت ما تا دهه ي 1990 هم هنوز داشتيم از آنها استفاده مي کرديم 221 00:16:43,120 --> 00:16:45,760 آنها بهترين تصاويري بودند که ما از آسمان داشتيم 222 00:16:47,320 --> 00:16:50,440 رصدخانه پالومار تقريبا يک موزه بود 223 00:16:50,440 --> 00:16:55,080 که بر روي شيشه هاي نگاتيو نازک عکس مي انداخت 224 00:16:55,080 --> 00:16:56,720 حتي تا سال 1998 225 00:16:56,720 --> 00:17:01,720 تنها 30 هزار کهکشان در نقشه ي جهان جاي گرفته بودند 226 00:17:05,720 --> 00:17:09,040 اين زماني است که ديويد به نقشه برداري ديجيتال آسمان اسلوآن 227 00:17:09,040 --> 00:17:12,640 در نزديکي رصدخانه ي آپاچي پوينت ملحق شد 228 00:17:16,240 --> 00:17:18,800 ما اين احساس را داشتيم که قراره مسئله ي بزرگي باشه 229 00:17:18,800 --> 00:17:22,480 که داره شروع ميشه ولي هنوز شروع نشده است 230 00:17:22,480 --> 00:17:25,360 کاري که ما مي خواستيم انجام بدهيم چيزي جاه طلبانه 231 00:17:25,360 --> 00:17:29,120 و در حقيقت گرفتن يک نقشه از ميليون ها کهکشان ها درخشان در آسمان بود 232 00:17:30,920 --> 00:17:34,800 اين کار اندازه گيري فاصله و سپس تغيير به رنگ قرمز را 233 00:17:34,800 --> 00:17:38,200 براي هر کدام از اين کهکشان ها را مي طلبيد 234 00:17:39,640 --> 00:17:42,520 مشخص است که شما بايد در هر لحظه به بيش از يک کهکشان نگاه کنيد 235 00:17:42,520 --> 00:17:44,720 بنابراين فوت و فن کار اين است 236 00:17:44,720 --> 00:17:48,080 اگر شما يک آينده نگر بوديد مي گفتيد 237 00:17:48,080 --> 00:17:52,680 خب، دهه ي 1990 است و ما کامپيوتر و روبات داريم 238 00:17:52,680 --> 00:17:55,720 اگرچه کساني که داشتند اسلوآن را طراحي مي کردند 239 00:17:55,720 --> 00:17:57,720 تصميم گرفتند روش عملي را برگزينند 240 00:17:57,720 --> 00:18:01,360 و مي گفتند خب، ما مي خواهيم اين چيز کار کند 241 00:18:03,480 --> 00:18:07,160 به جاي روبات ها، سيستم مبتکرانه اي که آنها عرضه کردند 242 00:18:07,160 --> 00:18:10,560 ارتباط انساني خيلي بيشتري را نياز داشت 243 00:18:12,080 --> 00:18:15,200 و آنها بايد به دور جهان مي چرخيدند 244 00:18:15,200 --> 00:18:17,800 نه يکبار، بلکه دو بار 245 00:18:21,600 --> 00:18:25,720 واقعا بايد دو نقشه از آسمان بکشيد 246 00:18:25,720 --> 00:18:29,800 در اولين چرخش، آنها هيچ تغيير به رنگ قرمزي را اندازه نگرفتند 247 00:18:31,400 --> 00:18:34,440 تلسکوپ فقط عکس مي گرفت 248 00:18:34,440 --> 00:18:38,840 يک نقشه از آسمان ولي تنها در دو بعد 249 00:18:40,160 --> 00:18:44,520 هنوز اندازه ي فاصله ي تا هر کهکشان را نشان نمي دهد 250 00:18:44,520 --> 00:18:48,080 ما از آن تصاوير اطلاعات زيادي نداريم 251 00:18:48,080 --> 00:18:50,920 اينکه اين چيزها در فضاي سه بعدي کجا هستند 252 00:18:50,920 --> 00:18:54,760 بنابراين بنوعي، فقط يک تصوير بسيار زيبا است 253 00:18:54,760 --> 00:18:56,840 ولي مرحله ي بعد نکته ي کليدي کار است 254 00:18:58,280 --> 00:19:02,760 آنها تصاوير زيبا را بر روي فلز پرينت کردند 255 00:19:02,760 --> 00:19:06,960 هر کدام از اين سوراخ ها با موقعيت دو بعدي ما 256 00:19:06,960 --> 00:19:10,800 از يک کهکشان در آسمان رابطه دارد، جايي که اگر من از اين سوراخ نگاه کنم 257 00:19:10,800 --> 00:19:13,320 طول جغرافيايي اين مختصات را خواهم داشت 258 00:19:13,320 --> 00:19:16,080 طول جغرافيايي در اين مختصات و سپس کل طرح 259 00:19:16,080 --> 00:19:20,720 اين سيستم به اندازه اي موثر است که ما نور را 260 00:19:20,720 --> 00:19:25,480 از کهکشاني که از آن سوراخ داريم نگاه مي کنيم بگيريم 261 00:19:25,480 --> 00:19:29,240 گروه داخل شهر تمامي کهکشان ها را 262 00:19:29,240 --> 00:19:30,640 با يک کابل فيبر نوري متصل کرده است 263 00:19:32,960 --> 00:19:36,520 سپس صفحه را در تلسکوپ جاي مي دهند 264 00:19:38,960 --> 00:19:42,440 در دفعه ي دوم، تلسکوپ تغيير به رنگ قرمز را از اين کهکشان هاي 265 00:19:42,440 --> 00:19:44,400 بخصوص اندازه گيري مي کند 266 00:19:48,760 --> 00:19:51,960 هزار کهکشان بر روي يک صفحه قرار دارد 267 00:19:51,960 --> 00:19:53,760 نه صفحه در يک شب 268 00:19:53,760 --> 00:19:56,880 و يک ميليون کهکشان در کل 269 00:19:56,880 --> 00:20:00,920 بر روي نقشه اي که توسط دستان بشر درست شده است 270 00:20:00,920 --> 00:20:05,600 جع کردن حواسم راجع به ايده اي که داريم به آن نگاه مي کنيم سخته 271 00:20:05,600 --> 00:20:09,880 مي دونيد، با هزار تا فيبر، داريم به هزار تا کهکشان نگاه مي کنيم 272 00:20:09,880 --> 00:20:12,520 و فهميدن اين موضوع برام سخته که 273 00:20:12,520 --> 00:20:13,880 که جهان اينقدر بزرگ است 274 00:20:16,760 --> 00:20:21,400 نقشه برداري اسلوآن يکي از بزرگترين دستاورهاي کيهان شانسي با دقت بالا است 275 00:20:26,560 --> 00:20:28,640 تغيير به رنگ قرمز ميزان فاصله ي 276 00:20:28,640 --> 00:20:31,800 عرض مشترک آخر براي هر کهکشان را اندازه گيري مي کند 277 00:20:33,280 --> 00:20:37,240 تا يک فيلم سه بعدي در مقياسي غول آسا درست کند 278 00:20:41,840 --> 00:20:45,280 شايد شما همچين صحنه هايي را در فيلم و سريال پيشتازان فضا ديده باشيد 279 00:20:45,280 --> 00:20:48,440 يا فيلم جنگ ستارگان يا هر چي، و خيلي زيباست 280 00:20:48,440 --> 00:20:49,920 ولي واقعي نيست 281 00:20:49,920 --> 00:20:52,800 اين فيلم، اين دنياي واقعي است 282 00:20:54,760 --> 00:20:58,480 هر نقطه ي نور بر روي نقشه يک کهکشان مثل کهکشان راه شيري است 283 00:21:01,960 --> 00:21:04,240 حالا کيهان شناسان مي توانند با يک نگاه ببينند 284 00:21:04,240 --> 00:21:07,520 چطور کهکشان ها در فضا چيده شده اند 285 00:21:12,120 --> 00:21:13,400 کاري که اين نقشه ها به ما اجازه مي دهند انجام بدهيم 286 00:21:13,400 --> 00:21:18,480 اين است که به ما اجازه مي دهد تمامي نيروهاي طبيعتي را که مي شناسيم امتحان کنيم 287 00:21:20,920 --> 00:21:24,480 يک ساختار وجود دارد، واقعا، در تمامي مقياس ها 288 00:21:24,480 --> 00:21:27,480 کهکشان ها همينطور تصادفي قرار نگرفته اند 289 00:21:27,480 --> 00:21:32,000 آنها توسط جاذبه، در يک بافت عظيم کيهاني کنار يکديگر قرار گرفته اند 290 00:21:35,280 --> 00:21:39,160 اين همينطور ادامه پيدا مي کند و تا بزرگترين مقياس هايي 291 00:21:39,160 --> 00:21:42,760 که مي توانيم ببينيم است. شما هنوز مي توانيد رد اين ساختار هاي کهکشاني را ببينيد 292 00:21:44,240 --> 00:21:47,640 ولي شگفت انگيز ترين کشف چيزي است که ديده نمي شود 293 00:21:49,880 --> 00:21:52,800 اکثر جهان ناپيدا است 294 00:21:54,280 --> 00:21:57,880 جاذبه، به خاطر موادي که مي بينيم، به خاطر اين گفته که کهکشان ها 295 00:21:57,880 --> 00:21:59,680 و ستاره ها نمي توانند کار را انجام بدهند است 296 00:22:02,280 --> 00:22:06,160 مواد کافي اي براي مرتب کردن اجسام در الگوهايي 297 00:22:06,160 --> 00:22:09,440 که مي بينيم وجود ندارد و کهکشان هايي که اينطور مي گردند 298 00:22:09,440 --> 00:22:13,240 چيز ديگري آنجا وجود دارد. چيزي در ماوراي 299 00:22:13,240 --> 00:22:15,440 کهکشان هايي که مي بينيم و ماده ي مرئي و قابل رويت وجود دارد 300 00:22:15,440 --> 00:22:18,080 يک نوع ماده ي تاريک آن بيرون وجود دارد 301 00:22:20,680 --> 00:22:24,120 کيهان شناسي مدرن نياز به يک نوع نقشه کش جديد دارد 302 00:22:31,000 --> 00:22:34,520 چون اکثر جهان در تاريکي پنهان شده است 303 00:22:39,840 --> 00:22:41,680 ما نمي دانيم ماده ي تاريک چيست 304 00:22:41,680 --> 00:22:44,760 چون هيچ وقت روي زمين کشف نشده است 305 00:22:47,560 --> 00:22:49,120 مي دانيم که بايد آن بيرون وجود داشته باشد 306 00:22:49,120 --> 00:22:53,040 چون جاذبه ي آن دارد بافت کيهاني کهکشان ها را کنار هم نگه مي دارد 307 00:22:55,320 --> 00:22:58,520 ولي ما نمي توانيم آن را ببينيم، چون نوري از خود ساتع نمي کند 308 00:23:00,480 --> 00:23:04,120 يک نفر بايد آن را پيدا مي کرد و آن را روي نقشه مي آورد 309 00:23:09,200 --> 00:23:13,840 ستاره شناس بريتانيايي، ريچارد ماسي متخصص نامرئي ها است 310 00:23:21,400 --> 00:23:23,920 او عضو گروهي است که به دنبال ماده ي تاريک مي گردند 311 00:23:23,920 --> 00:23:27,880 و در موسسه ي تکنولوژي کاليفرنيا مستقر هستند 312 00:23:27,880 --> 00:23:32,200 بنابراين، او مرتبا به شهر لس آنجلس پرواز مي کند 313 00:23:33,760 --> 00:23:35,560 وقتي شما بالاي آمريکا سوار هواپيما هستيد 314 00:23:35,560 --> 00:23:38,480 اين خط هاي نور هاي حياباني را مي بينيد که به صورت زيگ زاگ قرار دارند 315 00:23:38,480 --> 00:23:40,400 و سرتاسر قاره را پوشانده اند 316 00:23:44,640 --> 00:23:47,760 مشخصا داستان هاي جالبي اون پايين 317 00:23:47,760 --> 00:23:49,760 در بين اين جاده ها اتفاق مي افتد 318 00:23:53,560 --> 00:23:56,640 در حقيقت، اکثر داستاني که دارد در آمريکا اتفاق مي افتد 319 00:23:56,640 --> 00:24:00,280 در آن فضاهاي خالي که نمي توانيد ببينيد هم اتفاق مي افتد 320 00:24:00,280 --> 00:24:05,560 کار ريچارد مثل نقشه برداري از آن فضاهاي به ظاهر خالي است 321 00:24:07,280 --> 00:24:10,000 انگار که کل شهرها در تاريکي پنهان شده اند 322 00:24:12,720 --> 00:24:16,320 اگر ما در آمريکا رانندگي بکنيم و به دنبال يک مرز جديد باشيم 323 00:24:16,320 --> 00:24:18,240 مي توانيم کوه ها و دره ها و رودخانه ها را ببينيم 324 00:24:18,240 --> 00:24:20,240 و مي توانيم تمام آنها را روي نقشه بکشيم 325 00:24:20,240 --> 00:24:23,560 ولي وقتي مي خواهيم نقشه ي جهان را بکشيم 326 00:24:23,560 --> 00:24:26,320 اکثر محتويات آن نامرئي است 327 00:24:29,480 --> 00:24:33,000 بايد تصور کنيد تا راه خود را در جهان تاريک پيدا کنيد 328 00:24:35,560 --> 00:24:39,280 بايد روش هاي جديدي را تصور کنيد تا بتوانيد چيزهايي را که نمي توان ديد را کشف و نمايان کنيد 329 00:24:42,680 --> 00:24:46,320 يک احتمال اين است که اگر ماده ي تاريک از خود نور ساتع نمي کند 330 00:24:46,320 --> 00:24:49,600 شايد نور را جذب مي کند 331 00:24:51,720 --> 00:24:55,440 ماده ي معمولي، موادي که از آنها درست شده ايم، سايه درست مي کنند 332 00:24:55,440 --> 00:24:57,280 چون نور را جذب مي کنند 333 00:25:00,000 --> 00:25:02,760 بنابراين ما مي توانيم ماده ي معمولي را در سايه ببينيم 334 00:25:04,880 --> 00:25:09,080 متاسفانه، ماده ي تاريک، سايه ي خود را اين آساني نشان نمي دهد 335 00:25:11,720 --> 00:25:15,160 نور مستقيما از آن رد مي شود 336 00:25:15,160 --> 00:25:17,920 ماده ي تاريک اصلا با نور تعامل ندارد 337 00:25:17,920 --> 00:25:23,040 بنابراين ما نمي توانيم به دنبال سايه ي آن باشيم تا بتوانيم بفهميم در کجا قرار دارد 338 00:25:23,040 --> 00:25:26,880 ما بايد در اين مسئله يک مقدار مبتکرانه تر عمل کنيم 339 00:25:33,200 --> 00:25:36,720 راه حل به يک ايده ي بسيار ساده بستگي دارد 340 00:25:39,280 --> 00:25:42,800 مثل نگاه کردن به نور در يک استخر شنا مي ماند 341 00:25:45,720 --> 00:25:49,560 راز نقشه برداري ماده ي تاريکي که شما نمي توانيد ببينيد 342 00:25:49,560 --> 00:25:51,760 نگاه کردن به نوري است که شما مي توانيد ببينيد 343 00:25:53,240 --> 00:25:56,080 هر چيزي که جرم داشته باشد، که ماده ي تاريک هم جزء آنها است 344 00:25:56,080 --> 00:26:01,120 تار و پود فضا و زماني که ما در آن زندگي مي کنيم را خم مي کند 345 00:26:01,120 --> 00:26:05,160 و اگر فضا خميده شده باشد، آنوقت همه چيز در آن تحريف شده است 346 00:26:05,160 --> 00:26:07,040 حتي مسير باريکه هاي نور 347 00:26:09,120 --> 00:26:13,280 تنها راهي که شايد بتوان با آن ماده ي تاريک را نشان داد از طريق جاذبه است 348 00:26:15,280 --> 00:26:18,040 بر طبق نظريه ي نسبيت انيشتين 349 00:26:18,040 --> 00:26:22,400 تمام موادي که فضا را خميده مي کنند باعث مي شوند نور مسير خود را تغيير بدهد 350 00:26:24,840 --> 00:26:27,320 ايده ي نسبيت عمومي خمش فضا و زمان 351 00:26:27,320 --> 00:26:29,560 و کج کردن باريکه هاي نور به نظر پيچيده مي آيد 352 00:26:29,560 --> 00:26:32,840 ولي شما هميشه مي بينيد که باريکه هاي نور کج مي شوند 353 00:26:32,840 --> 00:26:36,120 به يک استخر نگاه کنيد و مي بينيد که پاي شما در فرم درست خود نيست 354 00:26:36,120 --> 00:26:40,280 شما مي دانيد که بايد مقداري آب در بين راه وجود داشته باشد 355 00:26:40,280 --> 00:26:46,080 انحراف نور به امواج آب در استخر بستگي دارد 356 00:26:46,080 --> 00:26:49,840 که در عوض به جايي که شناگران در هر لحظه وجود دارند بستگي دارد 357 00:26:56,720 --> 00:27:00,160 اين خيلي خوبه، ما داريم اين تصاوير تحريف شده از نور را 358 00:27:00,160 --> 00:27:03,680 زير استخر مي بينيم و با نگاه کردن به شکل اينها، مي توانيم بفهميم 359 00:27:03,680 --> 00:27:07,600 امواج آب دارند چه کاري انجام مي دهند 360 00:27:07,600 --> 00:27:10,720 گروه نقشه برداري دقيقا همانطوري به دنبال ماده ي تاريک رفتند 361 00:27:10,720 --> 00:27:13,000 که 362 00:27:14,640 --> 00:27:18,280 هزار ساعت رصد بر روي تلسکوپ فضايي هابل انجام شد 363 00:27:20,960 --> 00:27:23,680 با نگاه کردن به کهکشان هاي دوردست که در آن سوي جهان قرار دارند 364 00:27:23,680 --> 00:27:24,840 با نگاه کردن به شکل آنها 365 00:27:24,840 --> 00:27:27,000 و تصاوير تحريف شده اي که از آنها مي بينيم 366 00:27:27,000 --> 00:27:31,040 ما مي توانيم بفهميم چه موج هايي بين آنها و ما در فضا وجود دارد 367 00:27:31,040 --> 00:27:35,480 و آن امواج در فضا توسط ماده ي تاريک ايجاد شده است 368 00:27:41,720 --> 00:27:45,120 ناحيه ي جستجو يک ستون باريک از جهان است 369 00:27:45,120 --> 00:27:47,720 که 8 ميليون سال نوري از زمين کشيده شده است 370 00:27:49,640 --> 00:27:51,280 گروه به دنبال 371 00:27:51,280 --> 00:27:53,960 تحريفات در دورترين کهکشان ها بود 372 00:27:55,800 --> 00:27:57,520 هر وقت ديديد کهکشان ها 373 00:27:57,520 --> 00:28:00,480 به اين شکل هاي عجيب بدون ويژگي تحريف شده باشد 374 00:28:00,480 --> 00:28:03,280 مي فهميد که بايد چيزي بين آنها و شما قرار داشته باشد 375 00:28:03,280 --> 00:28:06,400 چيزي بسيار حجيم و حتي اگر نامرئي باشد 376 00:28:06,400 --> 00:28:11,400 هنوز شما مي توانيد با مدلي که آن مکان و زمان را خم مي کند، نقشه ي آن را برداريد 377 00:28:11,400 --> 00:28:17,400 تکنيک نقشه برداري يک جهان شبح وار و پنهان را نمايان ساخت 378 00:28:17,400 --> 00:28:23,440 نور از کهکشان هاي مرئي در شکل هاي زيبا و جديدي دوباره شکل مي گرفت 379 00:28:24,600 --> 00:28:26,480 آنها به اين حلقه هاي کامل تبديل شدند 380 00:28:26,480 --> 00:28:30,040 تحريف شده درست مثل چيزي که به نام حلقه هاي انيشتين شناخته مي شود 381 00:28:30,040 --> 00:28:33,480 هر زماني که مقدار زيادي از ماده ي تاريک در جلوي آنها قرار گرفته باشد 382 00:28:33,480 --> 00:28:37,040 آن تکه ها بر روي نقشه ي نامرئي ها، مرئي خواهد شد 383 00:28:39,760 --> 00:28:42,880 آنها ماده ي تاريک را مثل توده يخي پنهان آشکار مي کنند 384 00:28:42,880 --> 00:28:45,640 که در زير سطح اقيانوس کيهاني قرار دارد 385 00:28:48,400 --> 00:28:51,520 چيزي که ما در جهان داريم پيدا مي کنيم خيلي عجيب است 386 00:28:51,520 --> 00:28:54,680 اين برابر با ايده اي است که تنها يک شهر از شش شهر در آمريکا 387 00:28:54,680 --> 00:28:56,960 کساني در آن زندگي مي کنند 388 00:28:56,960 --> 00:28:59,280 آن پنج شششم از جمعيت 389 00:28:59,280 --> 00:29:01,680 شبح هاي نامرئي اي هستند که ما نمي توانيم ببينيم 390 00:29:03,160 --> 00:29:06,320 گروه نقشه ي جهان را تغيير شکل داد 391 00:29:10,240 --> 00:29:12,560 و اظهار مي کند که ماده ي مرئي و معمولي 392 00:29:12,560 --> 00:29:15,280 تنها کسر کوچکي از چيزي است که آن بيرون وجود دارد 393 00:29:17,160 --> 00:29:21,880 در ناحيه ي جستجو، ماده ي تاريک بزرگ تر از 6 به 1 است 394 00:29:24,000 --> 00:29:27,960 اين موادي است که جهان از آنها تشکيل شده است 395 00:29:34,880 --> 00:29:38,720 براي کيهان شناسان، جاده ي رو به رو يک مقدار کمتر، معين شده است 396 00:29:41,120 --> 00:29:45,440 الان، مي دانيم که جهان در حال انبساط است 397 00:29:45,440 --> 00:29:48,480 ولي اگر با قرار دادن معيني از ماده ي تاريک، آينده ي 398 00:29:48,480 --> 00:29:51,280 متفاوت و تاريکي در انتظار خواهد بود 399 00:29:52,600 --> 00:29:54,640 به راحتي مي شود نتيجه گرفت 400 00:29:54,640 --> 00:29:57,760 وقتي مي بينيم که چطور آن مواد بر شکل فضا تاثير مي گذارند 401 00:29:57,760 --> 00:30:01,440 اينکه جهان بايد منبسط شود ولي اين امر بايد آهسته شود 402 00:30:03,920 --> 00:30:07,160 ماده ي تاريک پاي خود را روي ترمز مي گذارد 403 00:30:08,440 --> 00:30:13,080 چون هر چقدر ماده بيشتر باشد، جاذبه ي بيشتري هم وجود دارد 404 00:30:16,560 --> 00:30:20,920 جاذبه جذب مي کند و به همين خاطر انبساط کيهاني بايد 405 00:30:20,920 --> 00:30:22,200 با آن همه کشش آهسته شود 406 00:30:26,040 --> 00:30:28,040 اگر به اندازه ي کافي ماده ي تاريک وجود داشته باشد 407 00:30:28,040 --> 00:30:31,520 جهان سرانجام انبساطش را متوقف خواهد کرد 408 00:30:31,520 --> 00:30:33,920 و راه خود را بر مي گردد و وارونه مي شود 409 00:30:36,400 --> 00:30:38,880 جاذبه در يک فشرده سازي و خرد شدگي بزرگ، عظيم و نهايي 410 00:30:38,880 --> 00:30:41,640 همه چيز را دوباره کنار يکديگر مي آورد 411 00:30:49,560 --> 00:30:53,200 سوال اين است که چه زماني؟ 412 00:30:55,080 --> 00:30:57,560 جستجو براي جواب اين سوال اينجا 413 00:30:57,560 --> 00:31:00,800 در محوطه ي برکلي در دانشگاه کاليفرنيا شروع شد 414 00:31:04,600 --> 00:31:09,240 اينجا پايگاهي ممتاز در چشم انداز علم است 415 00:31:09,240 --> 00:31:14,200 و با نام هاي بزرگي پر شده است 416 00:31:17,400 --> 00:31:21,240 حتي يک پارکينگ وجود دارد که براي کساني که برنده ي جايزه ي نوبل شده اند رزرو شده است 417 00:31:24,040 --> 00:31:29,240 کساني که دو بار پشت سر هم برنده شده اند، و تنها 5 نفر برنده در رشته ي فيزيک در اينجا بودند 418 00:31:31,920 --> 00:31:36,240 و در سال 1988 بود که سائول پرلموتر تصميم گرفت 419 00:31:36,240 --> 00:31:39,240 کاهش سرعت جهان را نقشه برداري کند 420 00:31:51,360 --> 00:31:54,600 هيچ چيز مثل يک راز خيلي خوب نمي شود 421 00:31:55,880 --> 00:31:58,720 مي خواستم بدانم آيا مي توان اندازه گيري کرد 422 00:31:58,720 --> 00:32:01,120 جهان با چه سرعتي دارد سرعت خود را کم مي کند 423 00:32:01,120 --> 00:32:03,720 من فکر مي کردم اين موقعيت هيجان انگيزي است که شما بتوانيد 424 00:32:03,720 --> 00:32:08,120 يک اندازه گيري کنيد و بفهميد سرنوشت جهان چه خواهد بود 425 00:32:08,120 --> 00:32:10,680 سائول نور راهنما 426 00:32:10,680 --> 00:32:13,360 در پس گروه بين المللي فيزيکدان ها و ستاره شناس ها بود 427 00:32:17,360 --> 00:32:22,560 تحت راهنمايي هاي او، آنها شروع به يک سفر اکتشافي ده ساله کردند 428 00:32:22,560 --> 00:32:25,280 که به آن سوي جهان قابل مشاهده مي رسيد 429 00:32:33,480 --> 00:32:36,760 کليد کار اندازه گيري سرعت انبساط جهان 430 00:32:36,760 --> 00:32:42,240 در گذشته و مقايسه ي آن با الان بود. آنها برنامه ريزي کردند تا کهکشان هاي باستاني اي را نقشه برداري کنند 431 00:32:42,240 --> 00:32:44,960 که 10.8 ميليارد سال نوري با زمين فاصله داشتند 432 00:32:47,320 --> 00:32:50,600 ولي يک دهه طول خواهد کشيد تا چيزي را که به دنبال آن بودند 433 00:32:50,600 --> 00:32:52,200 را پيدا و آناليز کنند 434 00:32:53,400 --> 00:32:55,640 يک شمع 435 00:32:57,320 --> 00:33:00,280 اگر مي خواهيد که ميزان فاصله را اندازه گيري کنيد 436 00:33:00,280 --> 00:33:06,040 دوست داريد قادر باشيد از جسمي استفاده کنيد که از درخشندگي شناخته شده ساخته شده باشد 437 00:33:06,040 --> 00:33:10,040 ما هر چيزي که مي شناسيم را درخشندگي يک شمع استاندارد مي ناميم 438 00:33:11,640 --> 00:33:14,200 يک شمع استاندارد هميشه درخشندگي يکساني دارد 439 00:33:14,200 --> 00:33:19,000 بنابراين شما مي توانيد با استفاده از آن ميزان فاصله را با دقت بالا اندازه گيري کنيد 440 00:33:19,000 --> 00:33:20,280 هر چقدر دورتر باشد 441 00:33:20,280 --> 00:33:24,240 در تلسکوپ هاي ما کمرنگ تر ظاهر مي شود 442 00:33:24,240 --> 00:33:26,880 ولي شمع ها اجسام فراري هستند 443 00:33:26,880 --> 00:33:31,440 ما براي هر جسم نجومي که شما بتوانيد از آن استفاده کنيد شکار مي کنيم 444 00:33:31,440 --> 00:33:34,080 که در اين روش معين يکسان رفتار بکند 445 00:33:34,080 --> 00:33:36,440 تا شما بتوانيد فاصله ها را مقايسه بکنيد 446 00:33:38,200 --> 00:33:40,920 خود کهکشان ها هم دست کمي ندارند 447 00:33:40,920 --> 00:33:44,440 کهکشان ها شکل ها و اندازه هاي مختلفي دارند 448 00:33:44,440 --> 00:33:47,480 و در اين فاصله، آنها آنقدر کمرنگ هستند که ما به سختي مي توانيم آنها را ببينيم 449 00:33:50,240 --> 00:33:53,560 داريم درباره ي فاصله هايي صحبت مي کنيم که حتي در ستاره شناسي وسيع تر از حالت معمول هستند 450 00:33:53,560 --> 00:33:56,600 حالا نياز داريم به بعضي از دور ترين اجسام 451 00:33:56,600 --> 00:33:59,120 در جهان نگاهي بياندازيم، بنابراين آنها بايد اجسام بسيار درخشنده اي باشند 452 00:33:59,120 --> 00:34:02,000 سائول ايده ي خيلي خوبي داشت 453 00:34:06,040 --> 00:34:09,440 او کار خود را با يک ستاره ي در حال مرگ راه مي انداخت 454 00:34:11,120 --> 00:34:12,160 يک ابرنواختر 455 00:34:14,400 --> 00:34:16,520 وقتي يکي از اين ابرنواخترها منفجر شوند 456 00:34:16,520 --> 00:34:20,960 آن يک ستاره مي تواند به اندازه ي کل کهکشاني با صدها ميليارد 457 00:34:20,960 --> 00:34:23,080 ستاره ي ديگر درخشندگي داشته باشد 458 00:34:26,080 --> 00:34:29,560 بنابراين پديده اي بسيار درخشنده و ساده است 459 00:34:31,480 --> 00:34:34,800 سائول يک نوع خاص از ابرنواخترها را در نظر داشت 460 00:34:39,360 --> 00:34:40,960 يک نوع 1اِي وقتي فعال مي شود 461 00:34:40,960 --> 00:34:44,200 که يک ستاره ي در حال مرگ جرم را از همسايه اش به درون خود مي کشد 462 00:34:48,840 --> 00:34:51,200 درست در لحظه اي که يک جرم بحراني وجود دارد 463 00:34:51,200 --> 00:34:55,480 يک انفجار هيدروژني به وجود خواهد آمد 464 00:34:59,160 --> 00:35:02,640 اين بدان معني است که هر بار با جرم يکساني فعال خواهد شد 465 00:35:05,440 --> 00:35:09,840 هر بار يک جرم يکسان به معني يک درخشندگي يکسان خواهد بود 466 00:35:09,840 --> 00:35:13,800 آنها شمع هاي استاندار بسيار خوبي هستند 467 00:35:13,800 --> 00:35:15,600 ولي سائول اول بايد آنها را پيدا مي کرد 468 00:35:18,680 --> 00:35:21,720 اگر شما بتوانيد با هر چيز ديگري در جهان 469 00:35:21,720 --> 00:35:24,080 به غير از يک ابرنواختر با آن کار کنيد تا تحقيقات خود را انجام مي داديد، اين کار را مي کرديد 470 00:35:24,080 --> 00:35:26,360 کار کردن با آنها بسيار سخت است 471 00:35:31,000 --> 00:35:33,840 آنها بسيار نادر، تصادفي و سريع هستند 472 00:35:33,840 --> 00:35:37,800 يک ابرنواختر تنها به مدت سه هفته با درخشندگي زياد ظاهر مي شوند 473 00:35:37,800 --> 00:35:42,480 و در هر کهکشان معين، بدون هيچ هشداري منفجر مي شوند 474 00:35:42,480 --> 00:35:46,640 آن هم تقريبا هر 300 سال 475 00:35:46,640 --> 00:35:49,280 با اين احتمالات، نمي توانيد وقت با ارزش خود را بر روي 476 00:35:49,280 --> 00:35:50,800 بهترين تلسکوپ هاي جهان رزرو کنيد 477 00:35:52,680 --> 00:35:55,120 پيشنهاد مسخره اي خواهد بود اگر شما بگوييد 478 00:35:55,120 --> 00:35:57,600 زماني در چند صد سال آينده 479 00:35:57,600 --> 00:36:00,400 يک نوع 1اِي از ابرنواخترها، احتما دارد جايي در اين کهکشان منفجر شود 480 00:36:00,400 --> 00:36:03,680 مي خواهم که محض احتياط شب 3 مارس را رزرو کنم 481 00:36:05,720 --> 00:36:10,520 ولي سائول برنامه اي براي به دست آوردن احتمالات اين قضيه براي کار خودش داشت 482 00:36:10,520 --> 00:36:14,040 با ميلياردها کهکشان در جهان قابل مشاهده 483 00:36:14,040 --> 00:36:17,480 هر شب چندين ابرنواختر اتفاق مي افتد 484 00:36:21,160 --> 00:36:23,600 گروه سائول 6 سال از وقت خود را صرف کردند 485 00:36:23,600 --> 00:36:26,280 و يک سيستم جديد براي ابرنواخترهاي مورد نياز طراحي کردند 486 00:36:28,320 --> 00:36:33,480 آنها در يک زمان، به عکس هاي هزاران کهکشان نگاه کردند 487 00:36:33,480 --> 00:36:36,480 سپس اين کار را دو هفته و نيم بعد تکرار کردند 488 00:36:36,480 --> 00:36:41,680 در ابتدا شما يک ابرنواختر نمي بينيد 489 00:36:41,680 --> 00:36:43,680 حالا مي بينيد 490 00:36:45,840 --> 00:36:48,000 اين خيلي مهم است، آن دو هفته و نيم 491 00:36:48,000 --> 00:36:51,120 چون تضمين مي کند که هر چيزي که شما پيدا مي کنيد و در دومين شب نسبت به 492 00:36:51,120 --> 00:36:54,240 اولين شب درخشان تر از بقيه ي چيزها است احتمالا هدف مورد نظر است 493 00:37:01,080 --> 00:37:04,360 حالا مي توانيم تضمين کنيم که نه تنها يک 494 00:37:04,360 --> 00:37:07,640 نوع 1اِي ابرنواختر داريم بلکه چندين عدد از آنها را نيز مي توان تضمين کرد 495 00:37:11,960 --> 00:37:15,240 سائول حالا دقيقا مي دانست که 496 00:37:15,240 --> 00:37:17,560 يکي از قدرتمندترين تلسکوپ هاي جهان 497 00:37:17,560 --> 00:37:20,640 رصدخانه ي کِک در هاوايي را به کدام سمت نشانه بگيرد 498 00:37:22,440 --> 00:37:28,520 او در آخر آماده بود تا کاهش سرعت جهان را اندازه بگيرد 499 00:37:29,640 --> 00:37:31,760 ولي در اواخر سال 1997 500 00:37:31,760 --> 00:37:34,560 گروه داشت نتايج عجيبي دريافت مي کرد 501 00:37:38,680 --> 00:37:43,640 نقاط چيزي که شما انتظار داشتيد را نشان نمي دادند 502 00:37:43,640 --> 00:37:45,880 اين خيلي هيجان انگيز بود 503 00:37:45,880 --> 00:37:48,920 اندازه گيري فاصله ي ابرنواختر 504 00:37:48,920 --> 00:37:52,280 با کاهش سرعت پيش بيني شده مطابقت نداشت 505 00:37:55,960 --> 00:37:57,680 سپس ما با يک سوال رو به رو شده بوديم 506 00:37:57,680 --> 00:37:59,960 خب، چه چيز ديگري مي تواند اشتباه شده باشد؟ 507 00:37:59,960 --> 00:38:03,320 سائول و گروهش 5 ماه دلواپسانه ي ديگر را صرف کردند 508 00:38:03,320 --> 00:38:05,840 و تمامي منابع اشتباهات را حذف کردند 509 00:38:05,840 --> 00:38:09,920 ولي در ژانويه ي 1998، آنها بالاخره آماده بودند تا نتايج خود را اعلام کنند 510 00:38:12,760 --> 00:38:14,680 هر چقدر بيشتر بررسي مي کرديم 511 00:38:14,680 --> 00:38:18,360 تمامي قدم هاي درجه بندي را تنظيم کرديم 512 00:38:18,360 --> 00:38:21,840 بيشتر نتايج عجيب پديدار مي شدند 513 00:38:21,840 --> 00:38:24,200 نتايج عجيب تا به امروز در دنياي علم 514 00:38:24,200 --> 00:38:25,920 طنين انداز شده است 515 00:38:28,000 --> 00:38:29,840 در ژانويه ي سال 2012 516 00:38:29,840 --> 00:38:33,840 سائول پرلموتر جايزه ي نوبل را در حوزه ي فيزيک برد 517 00:38:33,840 --> 00:38:37,080 و يک جاي پارکينگ را براي هميشه به نام خود زد 518 00:38:38,120 --> 00:38:43,320 در پايان، نتيجه گرفتيم که جهان اصلا در حال کم کردن سرعت خود نيست 519 00:38:43,320 --> 00:38:45,480 در حقيقت، سرعت انبساط آن رو به افزايش است 520 00:38:45,480 --> 00:38:48,040 و اين شوک بزرگي بود 521 00:38:51,120 --> 00:38:56,120 اين دستاورد به عنوان يکي از بزرگترين شوک ها در کيهان شناسي مدرن شناخته مي شود 522 00:39:02,000 --> 00:39:04,760 اين يک جهان فراري است 523 00:39:04,760 --> 00:39:07,560 و همه هم سوار آن هستند 524 00:39:07,560 --> 00:39:09,720 چه حوشمان بيايد يا نيايد 525 00:39:12,240 --> 00:39:14,840 فهميديم که جهان نه تنها در حال انبساط است 526 00:39:14,840 --> 00:39:18,760 بلکه اين اتفاق سريع و سريع تر هم دارد مي شود 527 00:39:18,760 --> 00:39:21,280 وقتي نتايج منتشر شدند، جامعه ي کيهاني 528 00:39:21,280 --> 00:39:22,880 کاملا به اين موضوع بدبينانه نگاه مي کردند 529 00:39:22,880 --> 00:39:25,000 وقتي براي اولين بار اين موضوع را شنيدم باور نکردم 530 00:39:25,000 --> 00:39:28,520 حتي فکر مي کنم اهميت چنداني هم به اين مسئله نشان ندادم 531 00:39:28,520 --> 00:39:32,120 مي دانيم که جهان اين شکلي نيست 532 00:39:32,120 --> 00:39:34,560 بايد مشکلاتي در اين مشاهدات وجود داشته باشد 533 00:39:34,560 --> 00:39:36,760 من واقعا فکر مي کردم اين مسائل رد مي شوند 534 00:39:39,520 --> 00:39:41,240 البته که من اشتباه مي کردم 535 00:39:44,240 --> 00:39:47,440 گاهي اوقات اشتباه کردن هم خيلي باحال است 536 00:39:52,400 --> 00:39:55,440 به تصوير کاملا جديدي از جهان خوش آمديد 537 00:39:58,680 --> 00:40:01,880 ولي حتي متخصصان هم به سختي مي توانند باور کنند که اين واقعي است 538 00:40:03,480 --> 00:40:09,520 قدرتمند ترين نيروي فيزيکي با حريف خود رو به رو شد 539 00:40:09,520 --> 00:40:13,480 چون کل جهان داشت در مقابل جاذبه مقاومت مي کرد 540 00:40:16,920 --> 00:40:19,120 اين قضيه مي گفت که چيزي وجود دارد 541 00:40:19,120 --> 00:40:22,600 که جهان را پر کرده است و باعث به وجود آمدن يک نيروي ضد جاذبه شده است 542 00:40:22,600 --> 00:40:26,120 چيزي که باعث مي شد همه چيز را از يکديگر دور کند 543 00:40:26,120 --> 00:40:28,280 و جهان را با شتابي بالا 544 00:40:28,280 --> 00:40:29,680 بزرگ و بزرگ تر کند 545 00:40:29,680 --> 00:40:32,280 گرانش مثل يک ترمز عمل مي کند 546 00:40:32,280 --> 00:40:35,880 و انبساط جهان را به عقب بر مي گرداند 547 00:40:35,880 --> 00:40:39,360 ولي مي دانيم که يک نيروي اسرارآميز ديگر وجود دارد 548 00:40:39,360 --> 00:40:43,400 که رد خود را روي گازها گذاشته است 549 00:40:43,400 --> 00:40:46,800 چه چيزي عمل هل دادن را انجام مي دهد؟ چه نيروي باعث مي شود همه چيز از هم دور شوند؟ 550 00:40:46,800 --> 00:40:49,120 خب، ما نمي دانيم ولي مي دانيم آن را چه بناميم 551 00:40:49,120 --> 00:40:51,960 ما يک اسم براي آن انتخاب کرديم. ما آن را انرژي تاريک مي ناميم 552 00:40:53,520 --> 00:40:56,800 کيهان شناسان نمي دانند انرژي تاريک چيست 553 00:40:58,360 --> 00:41:01,920 فقط مي دانند چه کاري انجام مي دهد 554 00:41:01,920 --> 00:41:05,680 جايي که گرانش مي کشد 555 00:41:05,680 --> 00:41:09,240 انرژي تاريک هل مي دهد 556 00:41:10,520 --> 00:41:13,040 شما اين چيزها را نمي بينيد 557 00:41:13,040 --> 00:41:15,080 شما مستقيما نمي بينيد کاري انجام گيرد 558 00:41:15,080 --> 00:41:17,600 اساسا مثل اين مي ماند 559 00:41:17,600 --> 00:41:20,520 که فقط يک کار انجام مي گيرد و باعث به وجود آمدن يک نيروي ضد جاذبه مي شود 560 00:41:20,520 --> 00:41:24,360 ما کنترل ديگري بر آن نداريم 561 00:41:24,360 --> 00:41:27,680 انرژي تاريک مخالف تاريک ماده ي تاريک است 562 00:41:29,400 --> 00:41:32,080 سايه اي بر کل جهان 563 00:41:35,720 --> 00:41:37,320 انرژي تاريک در کهکشان ما وجود دارد 564 00:41:37,320 --> 00:41:38,880 انرژي تاريک اينجا بر روي زمين وجود دارد 565 00:41:38,880 --> 00:41:42,560 همين الان انرژي تاريک از درون ما عبور مي کند. ما مملو از اين انرژي تاريک هستيم 566 00:41:42,560 --> 00:41:44,560 ما نه آن را مي بينيم و نه حس مي کنيم 567 00:41:44,560 --> 00:41:46,200 ولي همه جا هست 568 00:41:46,200 --> 00:41:49,960 اين تنها يک رنگ آميزي يکنواخت براي نقشه ي ماست 569 00:41:49,960 --> 00:41:53,240 حدود 73 درصد جهان انرژي تاريک است 570 00:41:53,240 --> 00:41:54,840 ولي شما هيچ وقت نخواهيد فهميد 571 00:41:56,280 --> 00:41:59,400 در زندگي روزمره، اين مواد را نمي توان کشف کرد 572 00:41:59,400 --> 00:42:01,600 حالا، اين درست است که بين دو انگشت من 573 00:42:01,600 --> 00:42:03,480 همين الان يک نيروي ضد جاذبه وجود دارد 574 00:42:03,480 --> 00:42:06,000 ولي آن نيروي ضد جاذبه آنقدر ضعيف است 575 00:42:06,000 --> 00:42:07,520 که من هيچوقت متوجه آن نخواهم شد 576 00:42:07,520 --> 00:42:09,800 تنها وقتي به مقياس هاي بزرگ مي رسيد 577 00:42:09,800 --> 00:42:12,440 مي توانيد تاثير اين مواد را ببينيد 578 00:42:12,440 --> 00:42:15,760 اگر بتوانم انگشتم را در سرتاسر جهان حرکت بدهم 579 00:42:15,760 --> 00:42:19,200 آنوقت انگشتانم اين حس فشار عظيم را که به خاطر انرژي تاريک درست شده است احساس خواهند کرد 580 00:42:22,400 --> 00:42:24,880 در نقشه ي واقعا بزرگ چيزها 581 00:42:24,880 --> 00:42:27,040 ماده ي تاريک دارد در يک نبرد از پيش باخته شرکت مي کند 582 00:42:29,240 --> 00:42:32,280 چون مقادير کمي از آن موجود است 583 00:42:35,440 --> 00:42:37,160 اگر شما فضاي بيشتري اضافه کنيد 584 00:42:37,160 --> 00:42:41,320 اگر شما فضاي بيشتري براي آن قطعات کوچک ماده براي بودن بدهيد 585 00:42:41,320 --> 00:42:43,840 آنوقت، چگالي آنها پايين مي آيد 586 00:42:43,840 --> 00:42:46,200 شما مقدار کمتري از آن را مي بينيد و رقيق مي شود 587 00:42:46,200 --> 00:42:49,800 همچنانکه جهان منبسط مي شود، ماده ي تاريک رقيق تر مي شود 588 00:42:49,800 --> 00:42:53,760 تا زماني که ديگر نمي تواند با انرژي تاريک رقابت کند 589 00:42:55,360 --> 00:42:57,960 نکته ي بسيار حياتي درباره ي اينکه چطور اين انرژي تاريک رفتار مي کند 590 00:42:57,960 --> 00:42:59,560 اين است که رقيق نمي شود 591 00:42:59,560 --> 00:43:01,800 وقتي اندازه ي جهان دو برابر شود 592 00:43:01,800 --> 00:43:04,720 دو برابر انرژي تاريک خواهيد داشت 593 00:43:04,720 --> 00:43:08,760 آن را چهار برابر کنيد، چهار برابر انرژي تاريک خواهيد داشت 594 00:43:08,760 --> 00:43:10,840 وقتي به اين مقياس کيهاني برسيد 595 00:43:10,840 --> 00:43:13,880 بزرگترين مقياس امکان پذير، بزرگترين بازي شهر مي شود 596 00:43:13,880 --> 00:43:17,120 تبديل به بازيکن درجه يک مي شود 597 00:43:17,120 --> 00:43:20,160 انرژي تاريک روي نقشه است 598 00:43:21,520 --> 00:43:23,600 ولي کيهان شناسان نمي توانند آن را توضيح دهند 599 00:43:25,800 --> 00:43:28,600 افسرده کننده است يا هيجان انگيز؟ فکر مي کنم هيجان انگيز است 600 00:43:28,600 --> 00:43:31,480 به عنوان يک نقشه کش، اين مسئله ي عجيبي است 601 00:43:31,480 --> 00:43:36,120 بيرون مي رويم، اين نقشه را درست مي کنيم و اين سرزمين را کشف مي کنيم 602 00:43:36,120 --> 00:43:38,880 نقشه ي آن را کشيده ايم و هنوز نمي دانيم که آن چيست 603 00:43:38,880 --> 00:43:41,520 عاشق اينم 604 00:43:49,920 --> 00:43:53,560 کل جهان قابل مشاهده با انرژي تاريک اشباع شده است 605 00:43:57,280 --> 00:44:02,960 ولي يک سري نهايي از سرنخ ها بايد در دورترين مرزهاي آن پيدا شوند 606 00:44:06,200 --> 00:44:10,160 و احتمال دارد حاوي اسرار جهان ماوراي آن باشند 607 00:44:20,120 --> 00:44:24,920 ما داريم از بحث نقشه به سمت منطقه ي غيرممکن منحرف مي شويم 608 00:44:27,960 --> 00:44:31,200 مرز جهان قابل مشاهده 609 00:44:31,200 --> 00:44:35,040 دورترين افق براي ديدن تلسکوپ هاي ما است 610 00:44:35,040 --> 00:44:39,960 ولي براي کيهان شناساني مثل شان کارول، اين کافي نيست 611 00:44:39,960 --> 00:44:44,840 او مي خواهد اندازه ي کل جهان را به دست بياورد 612 00:44:44,840 --> 00:44:50,920 من قطعا فکر مي کنم فکر کردن به قسمت هايي از جهان که ما نمي توانيم ببينيم و هيچ وقت نمي توانيم مشاهده کنيم ايرادي ندارد 613 00:44:50,920 --> 00:44:53,960 ما کار خيلي خوبي در درک 614 00:44:53,960 --> 00:44:56,520 اينکه جهان در آن بخش قابل رويت چه شکلي است کرده ايم 615 00:44:56,520 --> 00:44:58,760 بنابراين وقتي تصورات ما به تکاپو مي افتند 616 00:44:58,760 --> 00:45:01,320 اغلب آنها از بخش قابل ديد به بيرون سرک مي کشند تا بپرسند 617 00:45:01,320 --> 00:45:04,280 جهان در پس بخش قابل ديد ما چه شکلي خواهد بود 618 00:45:04,280 --> 00:45:06,960 جهاني که نمي توانيم ببينيم 619 00:45:06,960 --> 00:45:09,360 حالا اين زمين بازي اي براي نظريه پردازان است 620 00:45:11,640 --> 00:45:14,360 ولي اگر نمي توانيم بقيه ي جهان را ببينيم 621 00:45:14,360 --> 00:45:16,480 چطور مي توانيم بفهميم چقدر بزرگ است؟ 622 00:45:18,200 --> 00:45:21,560 براي جانا لوين اين کاري شبيه به فهميدن شکل 623 00:45:21,560 --> 00:45:24,520 و اندازه ي زمين است 624 00:45:24,520 --> 00:45:26,480 ولي يک نکته وجود دارد 625 00:45:28,320 --> 00:45:32,600 ما مي دانيم مي توانستيم پاي خود را از زمين فراتر بگذاريم، همانطور که يک فضانورد اين کار را انجام داد 626 00:45:32,600 --> 00:45:34,520 ما مي توانيم از بالا به آن نگاه کنيم 627 00:45:34,520 --> 00:45:39,240 و از بيرون ببينيم که کروي و خميده است 628 00:45:39,240 --> 00:45:41,240 شما نمي توانيد به بيرون از جهان قدم بگذاريد 629 00:45:41,240 --> 00:45:46,080 شما بايد هر کاري را از درون فضا انجام بدهيد 630 00:45:46,080 --> 00:45:48,960 بدون ترک کردن زمين، چطور مي توانيد بفهميد که کروي است 631 00:45:48,960 --> 00:45:51,640 و از اينرو اندازه ي محدودي دارد؟ 632 00:45:53,000 --> 00:45:55,200 زمين کاملا مسطح خواهد بود 633 00:45:55,200 --> 00:45:58,360 و در تمامي جهات بي انتها خواهد بود 634 00:46:00,480 --> 00:46:03,440 يک راه اين است که از يک قطعه ي ساده ي رياضياتي استفاده کنيم 635 00:46:08,360 --> 00:46:11,000 تنها کاري که شما بايد انجام بدهيد کشيدن يک مثلث است 636 00:46:18,840 --> 00:46:22,120 اگر شما داريد يک مثلث کوچک را روي شن هاي ساحل مي کشيد 637 00:46:22,120 --> 00:46:24,400 شايد متوجه خميدگي هاي زمين نشويد 638 00:46:24,400 --> 00:46:28,680 شبيه يک مثلث معمولي خواهد بود و شما قادر خواهيد بود خطوط را بسيار مستقيم بکشيد 639 00:46:28,680 --> 00:46:31,680 و زاويه هاي داخلي مثل اين مي مانند که به 180 درجه مي رسند 640 00:46:31,680 --> 00:46:34,400 مثل مثلثي خواهد بود که شما روي يک کاغذ مسطح کشيده ايد 641 00:46:35,760 --> 00:46:38,200 ولي اين يک مثلث معمولي نيست 642 00:46:38,200 --> 00:46:42,400 چون سطح زمين خميده است 643 00:46:42,400 --> 00:46:44,520 آنقدر ضعيف است 644 00:46:44,520 --> 00:46:46,840 که اضلاع مثلث هنوز مستقيم به نظر مي رسند 645 00:46:46,840 --> 00:46:51,120 احتمالا سخت خواهد بود که مثلثي آنقدر بزرگ بر روي ساحل بکشيم 646 00:46:51,120 --> 00:46:55,080 که شما قادر باشيد خميدگي زمين را در آن ببينيد 647 00:46:55,080 --> 00:46:57,560 کليد کار آشکارتر کردن خميدگي ها 648 00:46:57,560 --> 00:47:00,160 با کشيدن بزرگترين مثلثي که مي توانيد است 649 00:47:03,760 --> 00:47:07,880 اگر يک مثلث به اندازه ي کافي بزرگ بکشم که از قطب شمال شروع شود 650 00:47:07,880 --> 00:47:11,480 و حوالي آمريکاي شمالي را در برگيرد 651 00:47:11,480 --> 00:47:16,520 حالا مشخص مي شود که آن زاويه ها بزرگتر از 180 درجه هستند 652 00:47:16,520 --> 00:47:19,800 و اضلاع مثلث خط هاي مستقيم نيستند 653 00:47:22,120 --> 00:47:25,560 بنابراين مي توانيم نشان بدهيم که زمين خميده است 654 00:47:25,560 --> 00:47:29,280 و از اينرو بدون ترک کردن آن مي توانيم بگوييم که اندازه ي محدودي دارد 655 00:47:29,280 --> 00:47:32,800 و ما مي توانيم با همين روش 656 00:47:32,800 --> 00:47:36,240 شکل و اندازه ي جهان را بفهميم 657 00:47:36,240 --> 00:47:40,280 با نگاه کردن به مثلث هاي نور 658 00:47:42,680 --> 00:47:45,480 اگر فضا مسطح باشد، نور در خطي مستقيم حرکت مي کند 659 00:47:45,480 --> 00:47:48,200 و اگر فضا خميده باشد، نور در يک حالت قوسي شکل حرکت مي کند 660 00:47:50,800 --> 00:47:53,080 اين خميدگي ها آنقدر ناچيز هستند 661 00:47:53,080 --> 00:47:55,240 که ناچيزتر از خميدگي زمين هستند 662 00:47:57,000 --> 00:47:59,320 ما بايد تا جايي که مي توانيم 663 00:47:59,320 --> 00:48:01,000 به عقب نگاه کنيم 664 00:48:01,000 --> 00:48:03,720 و اين يعني قديمي ترين آثاري که در جهان داريم 665 00:48:03,720 --> 00:48:05,600 بنابراين اين يعني نگاه کردن به چيزهايي 666 00:48:05,600 --> 00:48:08,120 مثل نور باقي مانده از مه بانگ يا انفجار بزرگ يا بيگ بنگ 667 00:48:18,720 --> 00:48:22,160 جهان اوليه يک توپ آتشين داغ و چگال بود 668 00:48:24,480 --> 00:48:27,400 وثتي که سرد شد، الگويي از نور ظاهر شد 669 00:48:27,400 --> 00:48:30,960 در جايي که الان مرز جهان قابل مشاهده است 670 00:48:30,960 --> 00:48:34,760 اين تابش زمينه ي کيهاني است 671 00:48:40,480 --> 00:48:43,720 تابش زمينه ي کيهاني در دهه ي 1960 کشف شد 672 00:48:43,720 --> 00:48:46,880 و در کل دوران کاري، شان کارول 673 00:48:46,880 --> 00:48:51,600 قادر بود با جزئيات بيشتر و بيشتري آن را بررسي کند 674 00:48:51,600 --> 00:48:54,080 و منتظر پيدا شدن مثلث ها بود 675 00:48:58,120 --> 00:48:59,920 براي اين کار بايد از تکنولوژي خوبي استفاده کرد 676 00:48:59,920 --> 00:49:02,520 شما به دريافت کننده هاي بهتر و بهتري نياز داريد 677 00:49:02,520 --> 00:49:05,000 و اختلال کمتر و کمتري در آشکارگر خود داشته باشيد 678 00:49:05,000 --> 00:49:07,480 و در نهايت به ماهواره هايي نياز داريد 679 00:49:07,480 --> 00:49:09,840 تا ديد 360 درجه ي خيلي خوبي از کل 680 00:49:09,840 --> 00:49:12,840 تابش زمينه ي کيهاني به دست بياوريد 681 00:49:17,800 --> 00:49:21,400 ماموريت دبليو. اِم. اِي. پي ناسا در سال 2003 بود 682 00:49:21,400 --> 00:49:25,040 که حياتي ترين حد فاصل را براي ما به ارمغان آورد 683 00:49:29,160 --> 00:49:31,920 براي اولين بار دبليو. اِم. اِي. پي آنقدر وضوح داشتند 684 00:49:31,920 --> 00:49:35,360 که وقتي دبليو. اِم. اِي. پي آمد، مي توانستيم از آن ترکيب ها استفاده کنيم 685 00:49:35,360 --> 00:49:37,840 تا يک مثلث بزرگ بسازيم و هندسه ي فضا را اندازه بگيريم 686 00:49:39,320 --> 00:49:42,960 قاره ها شروع به ظاهر شدن کردند، جزاير کوچکتر 687 00:49:42,960 --> 00:49:47,000 وضوح بهتري از خط ساحلي و غيره مي گيريد 688 00:49:47,000 --> 00:49:50,520 جزاير تغييرات دمايي بسيار کوچک 689 00:49:50,520 --> 00:49:55,120 در جهان اوليه هستند. کمتر از صد هزارم يک درجه 690 00:49:57,960 --> 00:50:01,640 يک ويژگي مشخص براي درست کردن مثلث ها 691 00:50:11,080 --> 00:50:16,600 اين لکه هايي که در تابش زمينه مي بينيم در اندازه هاي مختلفي ظاهر مي شوند 692 00:50:16,600 --> 00:50:18,840 ولي اندازه ي خوبي براي وجود آنها موجود است 693 00:50:18,840 --> 00:50:23,560 اندازه اي وجود دارد که در آن نوسانات در قوي ترين حالت خود هستند 694 00:50:23,560 --> 00:50:27,480 مي دانيم آنها چقدر بزرگ هستند و مي دانيم چقدر فاصله دارند 695 00:50:27,480 --> 00:50:31,360 بنابراين بين ما و اندازه ي يک ويژگي در تابش زمينه ي کيهاني 696 00:50:31,360 --> 00:50:35,320 مي توانيم يک مثلث را اندازه بگيريم و از آن براي پي بردن به هندسه ي فضا استفاده کنيم 697 00:50:38,720 --> 00:50:42,280 زمين به اضافه ي جهت مخالف جزيره 698 00:50:42,280 --> 00:50:46,560 از سه نقطه ي يک مثلث باريک و بسيار دراز 699 00:50:46,560 --> 00:50:50,880 کليد اندازه گيري مسطح يا خميده بودن جهان است 700 00:50:53,000 --> 00:50:55,360 اگر جهان خميده باشد 701 00:50:55,360 --> 00:50:58,720 اگر زاويه هاي مثلث بيشتر 702 00:50:58,720 --> 00:51:02,040 از 180 درجه باشند، آنوقت اندازه ي محدودي خواهد داشت 703 00:51:02,040 --> 00:51:04,280 اگر هندسه ي فضايي مسطح باشد 704 00:51:04,280 --> 00:51:07,880 اگر زاويه هاي درون مثلث 180 درجه شوند 705 00:51:07,880 --> 00:51:10,080 آنوقت جهان مي تواند تا ابد ادامه داشته باشد 706 00:51:13,040 --> 00:51:19,320 نتيجه ي کار يکي از بزرگترين دستاوردهاي کيهان شناسي مدرن است 707 00:51:19,320 --> 00:51:21,200 معجزه اي از نقشه کشي دقيق 708 00:51:21,200 --> 00:51:26,080 که زاويه هاي مثلث را تا سه مکان اعشاري اندازه مي گيرد 709 00:51:28,120 --> 00:51:33,040 و مي گويد که جهان بي انتها است 710 00:51:33,040 --> 00:51:36,120 جواب مي گويد که حق با اقليدس بود 711 00:51:36,120 --> 00:51:38,600 فضا تا جايي که ما مي توانيم اندازه بگيريم به نظر ما مسطح است 712 00:51:41,880 --> 00:51:44,280 اين يعني ساده ترين تصوير از جهان 713 00:51:44,280 --> 00:51:45,800 جهاني است که بي انتهاست 714 00:51:45,800 --> 00:51:48,600 ما واقعا مي توانيم در جهاني زندگي کنيم که 715 00:51:48,600 --> 00:51:52,880 در تمامي جهات کهکشان پشت کهکشان پشت کهکشان وجود دارد 716 00:51:52,880 --> 00:51:55,720 بالا، پايين، اطراف و هيچ وقت متوقف نمي شود 717 00:51:55,720 --> 00:51:58,520 کيهان شناسان راهي پيدا کردند 718 00:51:58,520 --> 00:52:02,320 تا جهان را به کلي تصوير کنند 719 00:52:02,320 --> 00:52:06,680 تاييد قدرت فوق العاده ي نقشه کشي 720 00:52:06,680 --> 00:52:09,320 هيچ وقت دست از شگفت زده کردن من بر نمي دارد 721 00:52:09,320 --> 00:52:12,520 ما انسان ها بر روي اين سنگ کوچک قادر هستيم 722 00:52:12,520 --> 00:52:15,760 با تجهيزات و مغز خود 723 00:52:15,760 --> 00:52:18,120 کل ساختار را درک کنيم 724 00:52:18,120 --> 00:52:22,520 و اگر يک جهان بي انتها آنقدر براي شما بزرگ نيست 725 00:52:22,520 --> 00:52:26,200 آنوقت سائول پرلموتر ثابت کرده است که هنوز در حال رشد است 726 00:52:28,200 --> 00:52:30,560 هر روز تمامي فاصله ها دارند بزرگ تر مي شوند 727 00:52:30,560 --> 00:52:33,200 بنابراين هنوز بي انتها است، تمام کهکشان هايي که آنجا هستند 728 00:52:33,200 --> 00:52:35,080 مسئله اين است که ما فضاي بيشتري را 729 00:52:35,080 --> 00:52:37,440 بين هر نقطه در اين جهان بي انتها اضافه کرده ايم 730 00:52:39,320 --> 00:52:41,120 اين واقعا شگفت انگيز است 731 00:52:44,200 --> 00:52:48,520 ولي حتي اين هم پايان داستان نيست 732 00:52:56,080 --> 00:53:00,600 احتمال دارد يک چرخش آخر و عجيب در اين جاده وجود داشته باشد 733 00:53:05,200 --> 00:53:10,080 چون آنتوني آگوئير فکر مي کند شايد جهان ما تنها نباشد 734 00:53:16,160 --> 00:53:19,520 گاهي اوقات که در بزرگراه هستم و رانندگي مي کنم 735 00:53:19,520 --> 00:53:21,200 همسرم مي گويد 736 00:53:21,200 --> 00:53:23,600 آنتوني داري با سرعت 40 در بزرگراه مي روني 737 00:53:23,600 --> 00:53:26,720 و سپس او مي داند که من دارم راجع به جهان هاي ديگر فکر مي کنم 738 00:53:28,760 --> 00:53:31,480 او فکر مي کند احتمال دارد جهان هاي ديگري وجود داشته باشند 739 00:53:31,480 --> 00:53:34,640 بخاطر فرآيندهايي که جهان خود ما را درست کرده است 740 00:53:34,640 --> 00:53:38,600 به آن تورم مي گويند 741 00:53:38,600 --> 00:53:41,040 يک انبساط تشريحي 742 00:53:41,040 --> 00:53:45,320 در لحظاتي بعد از انفجار بزرگ را توصيف مي کند 743 00:53:45,320 --> 00:53:50,720 با سرعتي که جهان هيچ وقت نمي تواند تکرار کند 744 00:53:52,240 --> 00:53:55,920 تورم نظريه ي بسيار موفقي در پيش بيني 745 00:53:55,920 --> 00:53:58,280 مشخصات مشاهده شده از جهان ما 746 00:53:58,280 --> 00:54:01,360 و اينکه چطور جهان مشاهده شده ي ما به وجود آمده، است 747 00:54:03,840 --> 00:54:07,360 شايد تورم به عنوان يک نظريه ي رياضياتي کار خود را آغاز کرده باشد 748 00:54:11,600 --> 00:54:14,080 ولي بعد از آزمايشات موفقيت آميز در برابر شواهد 749 00:54:14,080 --> 00:54:18,360 تابش زمينه ي کيهاني، توانست مورد پذيرش واقع شود 750 00:54:18,360 --> 00:54:24,320 وقتي نتايج را ديدم که از آن ماهواره ها مي آمد شگفت زده شده بودم 751 00:54:24,320 --> 00:54:26,280 که تمامي آن تکانه ها را بازتوليد مي کرد 752 00:54:26,280 --> 00:54:29,120 و تمام مشخصات با جزئيات تابش زمينه 753 00:54:29,120 --> 00:54:31,600 که تورم پيش بيني کرده بود 754 00:54:31,600 --> 00:54:38,360 تورم توضيح مي دهد چطور جهان قابل مشاهده توسعه پيدا کرده است 755 00:54:38,360 --> 00:54:41,440 در کسر کوچکي از ثانيه بارها و بارها دوبرابر شده است 756 00:54:41,440 --> 00:54:44,880 و از چيزي به اندازه ي يک ميلياردم يک پروتون 757 00:54:44,880 --> 00:54:48,720 به چيزي به اندازه ي يک حباب، يک حباب صابون تبديل شده است 758 00:54:52,920 --> 00:54:56,560 ولي تورم با جهان خودمان متوقف نشده است 759 00:54:56,560 --> 00:55:00,920 آنتوني باور دارد که شايد بارها و بارها اتفاق افتاده است 760 00:55:04,120 --> 00:55:06,360 اين يک نتيجه ي جانبي است 761 00:55:06,360 --> 00:55:09,680 اين نتيجه ي جانبي بسيار بزرگ و جالبي است 762 00:55:09,680 --> 00:55:15,240 ولي نتيجه ي جانبي چيزي است که ما براي هدف ديگري اختراع کرده ايم 763 00:55:17,120 --> 00:55:21,560 فرآيندي که به آن تورم ابدي مي گويند 764 00:55:25,800 --> 00:55:28,680 مي تواند هر چقدر که بتوانيم تصور کنيم وجود داشته باشد 765 00:55:31,040 --> 00:55:35,680 ديدگاه آنتوني از بي نهايت عدد از بي نهايت جهان 766 00:55:35,680 --> 00:55:37,440 شايد بعيد به نظر برسد 767 00:55:39,440 --> 00:55:43,720 ولي جستجو براي پيدا کردن شواهد براي پشتيباني از آن ادامه دارد 768 00:55:46,040 --> 00:55:49,160 شواهدي از قديمي ترين قسمت نقشه ي ما 769 00:55:51,320 --> 00:55:54,680 هر چند وقت يکبار مي توانيم نوعي از برخورد کيهاني با يک حباب ديگر 770 00:55:54,680 --> 00:55:55,960 داشته باشيم 771 00:56:00,400 --> 00:56:03,480 يک اثر يا يک کبودي از خود به جا مي گذارد 772 00:56:03,480 --> 00:56:04,600 يک صفحه در آسمان 773 00:56:04,600 --> 00:56:08,520 بر روي تابش زمينه که ما مي توانيم به دنبال آن باشيم 774 00:56:11,400 --> 00:56:14,240 آنتوني و همکارانش 775 00:56:14,240 --> 00:56:18,120 برخورد جهان ها با هم را شبيه سازي کرده اند 776 00:56:20,280 --> 00:56:26,680 يک کبودي، بر روي تابش زمينه ي کيهاني قرار مي گيرد 777 00:56:26,680 --> 00:56:30,200 او هنوز داده ي کافي براي امتحان کردن آن ندارد 778 00:56:30,200 --> 00:56:34,360 ولي چشم اندازي شگفت انگيز از چيزهايي است که يک نقشه مي تواند 779 00:56:34,360 --> 00:56:37,160 با نسل بعدي ماهواره ها نشان دهد 780 00:56:39,360 --> 00:56:43,080 بطور کلي فکر مي کنم اين سناريو با تمامي اين حباب ها 781 00:56:43,080 --> 00:56:46,520 قابل آزمايش است و ما مي توانيم برويم و به دنبال آنها بگرديم 782 00:56:46,520 --> 00:56:52,080 شايد اين نقشه ي نهايي از جهان باشد 783 00:56:56,680 --> 00:56:59,720 ما داريم درباره ي درک، آزمايش و نظريه پردازي 784 00:56:59,720 --> 00:57:04,280 در روشي علمي درباره ي تعداد بي نهايتي از جهان ها صحبت مي کنيم 785 00:57:04,280 --> 00:57:07,600 همزمان، هم شگفت انگيز است 786 00:57:07,600 --> 00:57:09,920 و هم هنوز علمي دقيق است 787 00:57:09,920 --> 00:57:14,120 مي توانيم رياضيات و آزمايشات آن را انجام بدهيم و مي توانيم آن را امتحان کنيم 788 00:57:20,720 --> 00:57:23,080 روزي آنقدر خوب جهان را درک مي کنيم 789 00:57:23,080 --> 00:57:26,480 که واقعا مي توانيم نقشه را بگيريم و بر روي يک سي دي بريزيم 790 00:57:26,480 --> 00:57:28,600 و در جيب خود بگذاريم و به خانه ببريم 791 00:57:43,120 --> 00:57:48,520 مترجم:AmirGhool Bigbangpage.com AwesomeDaruis@gmail.com